Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

uderzyć w płacz

См. также в других словарях:

  • uderzyć w płacz [ryk, bek i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozpłakać się nagle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopak na to uderzył w ryk i uciekł do kąta. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • płacz — i zgrzytanie zębów a) «ewangeliczne określenie mąk piekielnych» b) żart. «ciężka sytuacja, zmartwienie, kłopot»: Tili zapomniała przysunąć matce sos i wpadła na pięćdziesiąt groszy. Był płacz i zgrzytanie zębów. M. Wańkowicz, Ziele. Dolina płaczu …   Słownik frazeologiczny

  • płacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u, lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} wylewanie łez zwykle połączone z łkaniem, będące wyrazem uczuć (często bólu, smutku itp.) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cichy, rozdzierający, nieutulony, gorzki płacz. Płacz po utracie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uderzyć — 1. Coś uderzyło komuś do głowy «ktoś stał się zarozumiały, zbyt pewny siebie i okazuje innym swoją wyższość»: Uwielbiam słuchać zwierzeń gwiazdorów show biznesu. Najczęściej sława uderza im do głowy. Cosm 4/1999. 2. Coś uderza (kogoś) czymś «coś… …   Słownik frazeologiczny

  • uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • płacz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «wylewanie, ronienie łez, często połączone ze szlochem; stan człowieka zdenerwowanego, wzruszonego, któremu łzy z oczu płyną» Bezgłośny, rzewny, spazmatyczny płacz. Oczy czerwone od płaczu. Był wyczerpany płaczem.… …   Słownik języka polskiego

  • uderzać — 1. Coś uderzyło komuś do głowy «ktoś stał się zarozumiały, zbyt pewny siebie i okazuje innym swoją wyższość»: Uwielbiam słuchać zwierzeń gwiazdorów show biznesu. Najczęściej sława uderza im do głowy. Cosm 4/1999. 2. Coś uderza (kogoś) czymś «coś… …   Słownik frazeologiczny

  • bek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głos wydawany głównie przez owcę lub kozę; beczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bek stada owiec. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ryk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gruby, głośny, przeciągły głos wydawany przez bydło domowe i niektóre dzikie zwierzęta, np. jelenia, niedźwiedzia; krzyk, beczenie : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozpłakać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, rozpłakać siępłaczę się, rozpłakać siępłacze się {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć płakać; także: płakać coraz bardziej, coraz żałośniej; uderzyć w płacz, wybuchnąć łzami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpłakać się na pogrzebie.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bek — m III, D. u, N. bekkiem; lm M. i 1. «głos owcy lub kozy albo niektórych innych zwierząt podobny do głosu owcy lub kozy; beczenie» Daniel przywabia łanie bekiem. 2. pot. «głośny płacz» ◊ Uderzyć w bek «zacząć płakać» …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»